Vier trends die de behoefte aan wereldwijde contentstrategie stimuleren

Vertalen vereist een diepgaand begrip van zowel grammatica als cultuur. Vertalers moeten de regels van een taal kennen, evenals de gewoonten van de mensen die de taal spreken.

En zelfs voor de meest ervaren professionals zijn verwarring en frustratie bekende gevoelens.

Enkele van de meest voorkomende uitdagingen bij het vertalen zijn:

Structuur van de taal

Elke taal bevindt zich in een gedefinieerde structuur met zijn eigen overeengekomen regels. De complexiteit en singulariteit van dit raamwerk houdt rechtstreeks verband met de moeilijkheid van de vertaling.

Een eenvoudige zin in het Engels heeft een onderwerp, een werkwoord en een lijdend voorwerp - in die volgorde. Bijvoorbeeld: 'ze eet pizza'. Maar niet elke taal deelt deze structuur. Farsi volgt meestal een opeenvolging van onderwerp, dan object, dan werkwoord. En in het Arabisch worden voornaamwoorden eigenlijk onderdeel van het werkwoord zelf.

Het gevolg is dat vertalers vaak bronwoorden moeten toevoegen, verwijderen en herschikken om effectief in de doeltaal te kunnen communiceren.

Idiomen en uitdrukkingen

Idiomatische uitdrukkingen leggen iets uit door middel van unieke voorbeelden of stijlfiguren. En het belangrijkste is dat de betekenis van deze eigenaardige zinnen niet voorspeld kan worden door de letterlijke definities van de woorden die erin staan.

Veel taalkundige professionals houden vol dat idiomen de moeilijkste dingen zijn om te vertalen. In feite worden idiomen regelmatig genoemd als een probleem dat automatische vertaalmachines nooit volledig zullen oplossen.

Idealiter zouden uitgevers moeten proberen het aantal idiomatische uitdrukkingen in de inhoud die ze hopen te vertalen, te beperken. Maar als ze erop staan deze potentieel verwarrende zinnen te behouden, moet culturele vertrouwdheid een prioriteit zijn bij het werven van vertalers.

Samengestelde woorden

Samengestelde woorden worden gevormd door twee of meer woorden samen te voegen, maar de algemene betekenis van het samengestelde woord weerspiegelt mogelijk niet de betekenis van de samenstellende woorden. Het is meestal het beste om ze te zien in termen van drie afzonderlijke groepen.

De eerste groep samengestelde woorden betekent precies wat ze zeggen. 'Airport', 'crosswalk' en 'kust' zijn allemaal bekende voorbeelden.

De tweede groep samengestelde woorden betekent maar de helft van wat ze zeggen - tenminste in letterlijke zin. Hoewel een "boekenwurm" zich graag in een goed verhaal ingraaft, worden deze fervente lezers daarbij niet plotseling een ongewervelde diersoort.

De derde groep samengestelde woorden heeft betekenissen die niets te maken hebben met de betekenissen van de afzonderlijke woorden in kwestie. De Engelse "deadline" verwijst bijvoorbeeld naar de laatste aanvaardbare tijd om iets te ontvangen of af te leveren. Het heeft niets te maken met de dood of een lijn. En een "vlinder" is noch een vlieg, noch een boter.

Ontbrekende namen

Het is mogelijk dat een taal niet exact overeenkomt met een bepaalde actie of een bepaald object dat in een andere taal bestaat.

In het Amerikaans-Engels hebben sommige huiseigenaren bijvoorbeeld een "gastenkamer". Het is gewoon een ruimte waar hun uitgenodigde gasten kunnen overnachten.

Dit concept is ook in andere talen gebruikelijk, maar wordt vaak heel anders uitgedrukt. Grieken beschrijven het met het enkele woord "ksnona", terwijl hun Italiaanse buren in plaats daarvan een uitdrukking van drie woorden gebruiken, "camera per gliospiti".

Werkwoorden van twee woorden

Soms krijgen een werkwoord en een voorzetsel een afzonderlijke, specifieke betekenis wanneer ze samen worden gebruikt. Werkwoorden van twee woorden komen veel voor in informeel Engels. 'Kijk omhoog', 'close-up', 'vul in', 'zwijg', 'breng naar boven', 'breek' en 'breek in' zijn alledaagse voorbeelden.

In veel gevallen is het echter niet nodig en ook niet gepast om het voorzetsel apart te vertalen.

Meerdere betekenissen

Hetzelfde woord kan meerdere dingen betekenen, afhankelijk van waar het wordt geplaatst en hoe het in een zin wordt gebruikt. Dit fenomeen volgt meestal een van de twee patronen.

Er zijn homoniemen (d.w.z. Schaal de vis voordat u hem op de weegschaal weegt), die er hetzelfde uitzien en klinken, maar anders worden gedefinieerd.

En dan zijn er nog heteroniemen (d.w.z. Ik reed op een winderige dag over de winderige weg), die op elkaar lijken, maar anders worden gedefinieerd en uitgesproken.

Sarcasme

Sarcasme is een scherpe, bittere of snijdende stijl van uitdrukken die meestal het tegenovergestelde betekent van wat letterlijk wordt gezegd. Sarcasme verliest vaak zijn betekenis wanneer het woord voor woord in een andere taal wordt vertaald en kan vaak tot ongelukkige misverstanden leiden.

Idealiter zou een uitgever sarcasme uit de brontekst verwijderen voordat deze vertaald wordt.

Maar in gevallen waarin die stijl centraal staat in de inhoudsvereisten, moet de uitgever expliciet sarcastische passages onderstrepen. Op die manier krijgen vertalers de kans om letterlijke misverstanden te vermijden en een lokaal idioom voor te stellen dat misschien beter werkt in de doeltaal.